آرتروز (استئوآرتریت) و پوکی استخوان (استئوپروز) دو بیماری شایع اسکلتی-عضلانی هستند که با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می‌کنند، اما می‌توانند در هر سنی رخ دهند. هر دو بیماری می‌توانند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارند، اما با تشخیص به موقع و درمان مناسب، می‌توان علائم را مدیریت کرده و پیشرفت بیماری را کند کرد. در این پست خبری به بررسی درمان آرتروز و پوکی استخوان می‌پردازیم.
۱. آرتروز (استئوآرتریت): ساییدگی و فرسایش مفاصل
آرتروز شایع‌ترین نوع آرتریت است که با تخریب غضروف مفصلی و تغییرات استخوانی در اطراف مفصل مشخص می‌شود. این بیماری منجر به درد، سفتی، کاهش دامنه حرکتی و در موارد پیشرفته، ناتوانی می‌شود. هدف از درمان آرتروز، کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و کند کردن روند پیشرفت بیماری است.
الف. درمان‌های غیرجراحی (محافظه‌کارانه)
اکثر بیماران مبتلا به آرتروز در ابتدا با روش‌های غیرجراحی درمان می‌شوند. این روش‌ها شامل:
- تغییر سبک زندگی:
- کاهش وزن: کاهش وزن اضافی، به ویژه در آرتروز زانو و لگن، فشار را بر مفاصل تحمل‌کننده وزن کاهش داده و به کاهش درد کمک می‌کند.
- ورزش و فعالیت بدنی: انجام منظم ورزش‌های کم‌فشار مانند پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری ثابت و یوگا می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل، بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد کمک کند. تمرینات تقویتی و کششی تحت نظر فیزیوتراپیست بسیار مهم هستند.
- استفاده از وسایل کمکی: عصا، واکر، زانوبند یا کفی طبی می‌توانند به کاهش فشار بر مفصل و بهبود ثبات کمک کنند.
- رعایت رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای ضدالتهاب مانند میوه‌ها، سبزیجات، و ماهی‌های چرب می‌تواند مفید باشد.
- فیزیوتراپی:
- تمرین‌درمانی: شامل تمرینات کششی برای افزایش انعطاف‌پذیری، تمرینات تقویتی برای تقویت عضلات حمایت‌کننده مفصل، و تمرینات تعادلی برای بهبود حس عمقی و پایداری.
- درمان‌های دستی: ماساژ و موبیلیزاسیون مفصل توسط فیزیوتراپیست می‌تواند به کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی کمک کند.
- مدالیته‌های فیزیکی: استفاده از گرما، سرما، اولتراسوند، تحریک الکتریکی، و لیزردرمانی برای کاهش درد و التهاب.
- دارودرمانی:
- مسکن‌ها: استامینوفن (تیلنول) معمولاً اولین خط درمانی برای درد خفیف تا متوسط است.
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین) و ناپروکسن (الیو) برای کاهش درد و التهاب. این داروها می‌توانند به صورت خوراکی یا موضعی (ژل، کرم) استفاده شوند.
- تزریقات داخل مفصلی:
- کورتیکواستروئیدها: تزریق کورتون به مفصل می‌تواند به طور موقت التهاب و درد شدید را کاهش دهد.
- اسید هیالورونیک (ژل): تزریق این ماده که شبیه به مایع طبیعی مفصل است، می‌تواند به روانکاری مفصل و کاهش درد کمک کند (ویسکوساپلمنتاسیون).
- پلاسمای غنی از پلاکت (PRP): در برخی موارد، تزریق PRP که حاوی فاکتورهای رشد است، برای تحریک ترمیم بافت و کاهش التهاب به کار می‌رود.
ب. درمان‌های جراحی
در مواردی که درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند و درد و ناتوانی شدید باشد، جراحی ممکن است در نظر گرفته شود. روش‌های جراحی شامل:
- آرتروسکوپی: یک روش کم‌تهاجمی برای پاکسازی ضایعات مفصلی یا برداشتن قطعات غضروف آسیب‌دیده.
- استئوتومی: تغییر راستای استخوان برای جابجایی وزن از قسمت آسیب‌دیده مفصل.
- تعویض مفصل (آرتروپلاستی): در موارد شدید، مفصل آسیب‌دیده به طور کامل با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود (مانند تعویض کامل زانو یا لگن).
۲. پوکی استخوان (استئوپروز): ضعف استخوان‌ها
پوکی استخوان یک بیماری استخوانی است که در آن تراکم و کیفیت استخوان کاهش می‌یابد و خطر شکستگی‌ها، به ویژه در لگن، ستون فقرات و مچ دست، افزایش می‌یابد. هدف از درمان پوکی استخوان، جلوگیری از تحلیل بیشتر استخوان، تقویت استخوان‌های موجود و کاهش خطر شکستگی است.
الف. تغییرات سبک زندگی و تغذیه
این موارد، پایه و اساس پیشگیری و درمان پوکی استخوان هستند:
- کلسیم کافی:
- منابع غذایی: لبنیات (شیر، ماست، پنیر)، سبزیجات برگ سبز تیره (کلم بروکلی، کلم پیچ)، ماهی‌های کوچک با استخوان (ساردین، سالمون)، و غذاهای غنی‌شده با کلسیم.
- مکمل‌ها: در صورتی که مصرف کلسیم از طریق رژیم غذایی کافی نباشد، پزشک ممکن است مکمل‌های کلسیم را توصیه کند. (توجه: بدن فقط حدود 500 میلی‌گرم کلسیم را در یک زمان جذب می‌کند، بنابراین دوزهای بالاتر باید در وعده‌های تقسیم شده مصرف شوند).
- ویتامین D کافی:
- نور خورشید: قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه در روز می‌تواند به تولید ویتامین D در بدن کمک کند.
- منابع غذایی: ماهی‌های چرب (سالمون، ماهی خال مخالی)، زرده تخم مرغ، و غذاهای غنی‌شده با ویتامین D.
- مکمل‌ها: مکمل ویتامین D برای جذب کلسیم ضروری است و اغلب به بیماران پوکی استخوان توصیه می‌شود.
- پروتئین کافی: پروتئین جزء مهمی از بافت استخوان است و مصرف کافی آن برای سلامت استخوان ضروری است.
- ورزش منظم:
- ورزش‌های تحمل وزن: مانند پیاده‌روی، دویدن آهسته، رقصیدن، بالا رفتن از پله‌ها و ورزش‌های هوازی که استخوان‌ها و عضلات را در برابر گرانش به چالش می‌کشند، به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کنند.
- ورزش‌های مقاومتی: مانند وزنه‌برداری سبک با دمبل یا باندهای کشی.
- تمرینات تعادلی: مانند تای چی و یوگا برای کاهش خطر افتادن و شکستگی.
- ترک عادات ناسالم: سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل به سلامت استخوان آسیب می‌رسانند.
- کاهش خطر افتادن: از بین بردن موانع در خانه، استفاده از کفش مناسب، و در صورت لزوم، استفاده از وسایل کمکی مانند عصا.
ب. دارودرمانی
برای بسیاری از افراد مبتلا به پوکی استخوان، به ویژه آنهایی که در معرض خطر بالای شکستگی هستند، دارودرمانی ضروری است. داروها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
- داروهای ضد تحلیل استخوان (Antiresorptive Drugs): این داروها سرعت تحلیل استخوان را کاهش می‌دهند:
- بیس‌فسفونات‌ها (Bisphosphonates): رایج‌ترین داروهای مورد استفاده برای پوکی استخوان هستند (مانند آلندرونات، ریزدرونات، ایباندرونات، زولدرونات). این داروها می‌توانند به صورت خوراکی (روزانه، هفتگی یا ماهانه) یا تزریقی (وریدی، هر سه ماه یا سالی یک بار) مصرف شوند.
- دنوزوماب (Denosumab): یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که هر ۶ ماه یک بار به صورت زیرجلدی تزریق می‌شود.
- رالوکسیفن (Raloxifene): یک تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERM) است که بیشتر برای زنان یائسه استفاده می‌شود و علاوه بر کمک به استخوان‌ها، خطر سرطان سینه را نیز کاهش می‌دهد.
- هورمون‌درمانی (استروژن تراپی): در برخی زنان یائسه، استروژن‌درمانی می‌تواند به حفظ تراکم استخوان کمک کند، اما به دلیل خطرات احتمالی (لخته شدن خون، برخی سرطان‌ها)، معمولاً برای موارد خاص در نظر گرفته می‌شود.
- داروهای استخوان‌ساز (Anabolic Drugs): این داروها باعث افزایش ساخت استخوان می‌شوند:
- تری‌پاراتاید (Teriparatide) و آبالوپاراتاید (Abaloparatide): آنالوگ‌های هورمون پاراتیروئید هستند که به صورت روزانه یا ماهانه برای مدت محدودی (معمولاً تا ۲ سال) تزریق می‌شوند و باعث افزایش قابل توجه توده استخوانی می‌شوند.
- روموسوزوماب (Romosozumab): یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که باعث افزایش ساخت استخوان و کاهش تحلیل آن می‌شود. به صورت تزریقی و ماهانه برای یک سال استفاده می‌شود.
بهترین دکتر برای درمان آرتروز و پوکی استخوان
آرتروز و پوکی استخوان دو بیماری مزمن هستند که مدیریت آن‌ها نیازمند یک رویکرد جامع و بلندمدت است. تشخیص زودهنگام، تغییرات سبک زندگی، تغذیه مناسب، ورزش منظم، و در صورت لزوم، دارودرمانی و جراحی، همگی می‌توانند به کنترل علائم، جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کنند.
اگر قصد دارید که بهترین شکل ممکن پروسه درمان خود را پیش ببرید انتخاب دکتر متخصص سیدا بهامین می تواند بهترین انتخاب باشد. کلینیک دکتر بهامین با داشتن تجهیزاتی کامل و استفاده از بهترین روش های درمانی می تواند در مدت زمانی کوتاهی شما را از درد ارتروز و پوکی استخوان نجات دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر به نشانی سایت مراجعه فرمایید. drseydabahamin.ir
این محتوا توسط آگهی دهنده منتشر شده و شهر آگهی مسئولیتی در قبال آن ندارد.
